- saqqız
- is. Saqqızağacından sızıb çıxan, çəkildikcə uzanmaq xassəsinə malik olan ağ kitrə (adətən ağızda çeynənmək üçün istifadə edilir). Səriyyə xanım . . ağzındakı saqqızını yavaş-yavaş çeynəyirdi. M. S. O.. <Məşədi İbad Sənəmə:> Buyur, bu abbasını saxla, lazım olar, saqqıza verib çeynərsən. Ü. H.. Əbil qamçını portfelinin üstünə qoyub saqqız yarmaçasının birini əlinə götürüb hazır dayandı. Ə. Vəl.. Saqqız kimi yapışmaq – bərk yapışmaq, qopmamaq, ayrılmamaq. Palçıq saqqız kimi yapışıb möhkəm; Qopmur uzunboğaz çəkmələrindən. B. V..◊ Saqqız çeynəmək məc. – boş-boş söhbət etmək, heç bir xeyirli işlə məşğul olmamaq. <Zalxa:> İş görməkdənsə, saqqız çeynəyirsiniz. S. Rəh.. Saqqız oğurluğuna getmək – birinin yanına gedib rəyini bilməyə, fikrini öyrənməyə çalışmaq. Qız evinə saqqız oğurluğuna getmək. Saqqızını oğurlamaq – dilə tutub aldatmaq, qılığına girib özünə tərəf çəkmək, bir iş görməyə razı etmək. <Həsənağa> Hacı Sultanın tək bircə dənə olan qızının da saqqızını oğurlamışdı. S. H.. <Xədicə:> Belə sözlərlə saqqızımı oğurladı, sonra da qol-qanadımı qırıb atdı bir tərəfə. . . S. Rəh.. Yad qızı hələ evə ayaq basmamış gədənin saqqızını oğurlayıb. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.